Nieuw Level, enter the 50! A bit of Vintage a bit of a New!Een lid van Gen-X aan het woord. Om een keuze te kunnen maken uit het oneindige aanbod tegenwoordig heb je bijna een professional nodig om je wegwijs te maken. Inzicht en grip krijgen op dat overvolle woud van keuzestress en de snelheid waarin het gekozen moet worden, het breekt ons langzaam op. Ja ook de druk van tijdsgebonden keuzes zijn een stressfactor. Er zijn namelijk nog 100 wachtenden achter u en u was ook al een van de 100 wachtenden voor u. Dus Vamos, Vite, Dai Dai....Kom op, de tijd dringt. Aangenaam kennis te maken, dit is de huidige maatschappij, door de mens zelf gecreëerd. Verlies vooral niet uit het oog wat prioriteit is voor jou. En hoe jij je tijd indeelt. Dat doet geen ander voor je. Hoeveel tijd je besteedt aan zaken ligt vooral aan je manier van plannen. En wat je nodig hebt! De leuke en de minder leuke dingen mee inbegrepen. En of je ook wel eens nee kunt zeggen! Bovendien, wat voor jou belangrijk lijkt hoeft nog niet goed te zijn voor jou. Maar ook dat zal je ooit ervaren.Eerlijk gezegd heb ik ook wel eens geen zin in bepaalde klusjes, maar ik heb wel in de loop der jaren geleerd dat ik zaken waarin ik minder zin heb, maar die wel dienen gedaan te worden, beter gelijk uitvoer, zodat ik ervan af ben en tijd overhou voor de fijne dingen. Weet je nog, mijn vorige blog, het blijft anders zo’n energievreter in je hersenpan. Gisteren kreeg ik tijdens een gesprek met kennis J. een AHA-moment. Vroeger vond ik koken geweldig, nu niet meer. Dus wat is er veranderd? Dat laatste realiseerde ik mij dus heel recent pas, soort van vanochtend! Hier het antwoord; Vroeger kookte ik niet dagelijks.Ja DUH.In mijn jongere jaren kookte ik wel eens bulk, waardoor er later in de week kon worden opgewarmd. Voor de latere generaties onder de lezers; dat heet tegenwoordig preppen. Verder was ik ook niet de enige die de pollepel ter hand nam en ging ik ook wel eens buiten de deur; friet halen of pizza (veel anders was er toen helaas niet), en ook wel op restaurant of zakelijke etentjes, dan eens bij mijn moeder kijken wat de pot schafte of bij mijn toenmalige schoonouders eten (met een frequentie van elke week) waardoor koken geen dagelijks terugkomende factor was. Ik werkte fulltime en kwam vaak pas laat thuis, deed dan eerst de boodschappen want er was er een nieuw fenomeen; de sluitingstijden van de supermarkten waren verlengd! Yippie!Ik at destijds ook niet tussen 1700-1830 uur zoals nu maar om 20.00 uur of later. En in het weekend (tijdens het stappen) was het helemaal hopeloos. Lichamelijk gezien kon dat toen nog probleemloos, zoals zoveel andere dingen. Bovendien was er ook nog geen kroost om voor te zorgen, die van zijn 3e. jaar tot bijna zijn 8e levensjaar heel kieskeurig zou blijken. Zie; hoe anders is dat nu. Inmiddels is mijn kijk op voeding en de werking ervan op lichaam & geest veranderd. Net als mijn gezinssamenstelling. Soort van 180 graden omgeslagen. Gelukkig werk ik geen 40 uur buiten de deur meer maar wel nog steeds ongeveer 28 uur per week (wel flexibel) en ik heb er natuurlijk “zorg factoren” voor in de plaats bijgekregen die veel tijd kosten. Bovendien is mijn man veel van huis vanwege zijn werk waardoor die taken vooral bij mij liggen. Maar manlief doet wel een groot deel van de (kook)was en wast zijn eigen kleding. Bovendien ligt financieel gezien geen druk meer bij mij. Alleen voor de maaltijd zorgen, dat blijft wel een dingetje. Koken kan- en wil hij niet en al het andere wat met eten bereiden heeft te maken vindt hij verschrikkelijk om te doen. Daardoor is de glans er een beetje vanaf omdat het nu wel dagelijks door mij wordt gedaan. Maar ook dat is een relatief begrip, zie ik nu in. Toegegeven, ik volg liever en recept dan dat ik intuïtief aan de slag ga maar uiteindelijk gaat het erom dat je een eenvoudige en voedzame maaltijd kunt creëren zonder allerlei fancy ingrediënten en ingewikkeld gedoe. En dat het geen-zin-in-koken-moment ook gewoon gezeur is, eenzijdig gezeur zelfs, zoals zoveel in het leven. Je bent nooit te oud om routines aan te passen, je leert van situaties en van mensen om je heen. Naarmate je leeftijd vordert verbetert je vermogen tot het doorgronden van, ja  eigenlijk alles. En dat werkt verhelderend. Ik ben binnenkort toe aan een nieuw level, de 50 wordt gepasseerd en ik enter daarmee het 51e level in mijn leven, die ik toch maar mooi in goede gezondheid heb weten te bereiken. Ik ben een trotse Gen-X-er, ik leef een duurzaam leven dat ik vooral meet aan mijn innerlijke rust. Ik hoef geen bucketlist waarop bungeejumpen moet worden afgevinkt want ik heb mij gerealiseerd dat ik niet leef om te laten zien wat ik allemaal heb gedaan. Dat maakt mijn leven niet interessanter. De waarde die ik hecht aan de kwaliteit van mijn vriendschappen, mijn relaties tot de liefste mensen om mij heen, en wat ik kan betekenen voor de ander, dat is wat voor mij telt. Zoonlief wordt ook steeds groter en geeft steeds meer aan wat hem interessant lijkt om te doen en daar zitten wel een paar leuke uitdagingen tussen. Voegen we toe aan onze gezamenlijke to-do lijst. ZO wordt het echt nooit saai. Dus kom maar op, Spit in the Hands & Rule your Life, zoals het een echte Gen X-er betaamt te doen! Geen nonsens, vooral doorgaan met waar je goed in bent en ik weet heus wel wat dat is. En; vooral genieten van het leven! Standje Roadrunner-snelheidslevel (ik weet niet beter en wil niet anders) met de nodige pauzemomenten ertussen, praktische instelling en zelfredzaamheid zijn mijn goals. Altijd al geweest en nu opnieuw omarmd. Een beetje vintage & beetje nieuw!Have a good day!Liefs Tamara

Een korte maar geestverfrissende blog,Als een kip zonder kop rennen we vaak van hot naar her, van afspraak naar afspraak, van activiteit naar activiteit. Zoals ik al eerder in een blog schreef lijkt het wel alsof dit de nieuwe status is waaraan men gemeten wil worden, want prop je je dagen, weken, maanden en jaren niet vol met activiteiten dan ben je een l*s*r.  Zoiets in die trant. Vaak gaat dat gepaard met de mededeling dat ze voor jou geen tijd hebben want druk, druk, druk. Relatief begrip zeg ik dan. Want juist door af en toe rust te nemen en alleen maar met je omgeving bezig te zijn maakt je een oneindig veel “rijker” mens dan de status die je verwerft door je zogeheten drukke leven. Dat vertelt mij namelijk niks en gek genoeg tegelijkertijd ook weer alles over de persoon.Maar goed, ieder het zijne zeg ik dan maar. Toch kan ik het niet laten om je dit even mee te geven.1. Echte rijkdom druk je niet uit in alleen maar geld en je drukke agenda. Echte rijkdom druk je uit in je gezondheid, je welzijn en of je kunt ontspannen, of je echte vrienden hebt waarvan je kritiek kunt ontvangen, aan geven en ook verdragen en of je ze vertrouwt. Geldt overigens ook voor familie. Maar dat is weer een hele andere categorie mens & relatie.2. Heb je een lange to-do-list? Dat is niet belangrijke info voor een ander. Zorg jij er nu maar voor dat je je to-do’s ook echt uitvoert en niet steeds op de lange baan schuift. Alles wat je op de lange baan schuift zorgt er uiteindelijk voor dat je wordt uitgeput door het feit dat het in je achterhoofd blijft hangen als zo’n irritant moetje. Dat kost je veel energie. Doe het nou gewoon! Dan ben je ervan af.3. Een doel stellen is goed. Maar hou altijd in je achterhoofd dat een doel bereiken niet in een rechte lijn zal gaan maar met vallen en opstaan. Je bepaalt je doel, je start, dan komt de twijfel. Je hebt nog veel te leren merk je, en je hebt een faal moment, ook prima, maar stop niet. Oefen en ga door, en ja, soms dan kun je je een beetje verloren voelen. Maar langzaamaan ga je de materie beheersen, want wat doe je? Precies, je blijft doorgaan en oefenen, vooral in geduld houden met jezelf, en je worstelt wat, maar het komt wel. De laatste loodjes wegen het zwaarst, zul je altijd zien. Maar dan plots, lukt het en heb je een overwinning. Je doel bereikt, hoe voelt dat nou! Niks gaat over een nacht ijs, onthoud dat. Hier spreekt een ervaringsdeskundige.4. Alle begin is wat rommelig, maar begin hoe dan ook! De fine tuning van je expertise, je website, je praktijk, je onderneming, dat komt wel. Het zou wat zijn als alles in een keer goed ging en perfect eruitzag. En wat je nu mooi/leuk/fantastisch vindt uitzien kun je over drie jaar knullig vinden. So what! Na die drie jaar is jouw onderneming er nog en dat is wat telt!5. Het jaar 2025 is bijna op de helft. Maar hey, we hebben nog een heerlijke, dikke 6 maanden te gaan. Fantastisch toch! Denk er niet aan hoe snel alles gaat maar geniet van je dag, deze dag, zonnig en bijna weekend. 6.Wees geen uitsteller. Van uitstel komt afstel en daarmee de onvermijdelijke verliezer. Geloof me, het geeft een oneindig beter gevoel wanneer je doorzet en daar de vruchten van plukt!7. Wanneer je: iets probeert kun je winnen of verliezen, kun je falen of er beter van worden. Wanneer je niet eens probeert, verlies je sowieso. Denk er maar eens over na, maar niet te diep.

Er is altijd wel wat te doen. We rennen, vliegen, duiken, springen, gaan en staan overal. Bezig zijn is hét statussymbool van deze eeuw en van de laatste twee en een halve generaties. 'Kijk eens waar ik ben', we gaan kris kras door het hele land op zoek naar vertier. Stel je voor je moet zeggen dat je even een weekend niks (relatief begrip) hebt gepland, stel je voor dat je met je kinderen het bos ingaat of naar het strand in plaats van shoppen op zondag in de grote stad, de woonboulevard, een speelparadijs. Het is namelijk ondenkbaar dat je kind zich gaat vervelen, wat een ramp, niet te overzien, een schande. Als kers op de taart wordt te pas en te onpas het tablet tevoorschijn getoverd, als zoethoudertje of simpelweg omdat ze stil moeten zijn. En incidenteel is dat geen probleem en moet dat kunnen. Maar we doen het niet incidenteel, daar zit de pijn. En ondertussen vragen we ons af waarom die jeugd van tegenwoordig toch zo “onhandelbaar en brutaal” is. Steeds meer verbaas ik mij over het feit dat kinderen kennelijk geëntertaind moeten worden, voortdurend en haast zonder stop. Bedenk dat ze al een  druk programma hebben, de hele dag. Ze gaan naar school, gaan sporten (hier thuis 4 x per week), hebben hobby’s (hier thuis 1 x per week). Daarnaast ontwikkelen ze zich door naschoolse interactie met vrienden, wat heel belangrijk is voor de sociale vaardigheden in het latere leven. Althans, zo zou het moeten zijn. Maar wacht, hoe dan?:Je kind voortdurend blootstellen aan tablet, smartphone, áltijd de deur uit, hierheen, daarheen zorgt voor buitenproportionele stimulans die ongezond is. Het altijd aanstaan door flitsende beelden te zien (van dichtbij op tablet of telefoon) of altijd vertier in de vorm van indoorspeeltuinen, speelhallen, bioscoop et cetera zorgt ervoor dat de hersenen op jonge leeftijd geen kans krijgen om info en prikkels te verwerken. Soms gaat men zelfs naar twee of drie verschillende activiteiten op een dag! Waar ligt dat aan? Aan het kind dat niks wil missen of aan de FOMO van de ouders? Of toch de uiterlijke schijn van: “Kijk mij es, wat ik allemaal doe en overheb voor mijn kind”. En word je daar dan echt blij van en nog veel belangrijker, jouw kind(eren)? Ben eerlijk. De enige die er blij van worden zijn de psycholoog later en de opticien. Want burn-out klachten liggen al op jonge leeftijd op de loer en de ogen zijn vroegtijdig verpest waardoor een bril noodzakelijk is. Verder beperken ouders op deze manier ook de vrijheid van hun kind om creatief te zijn. Werkelijk, die 20 minuutjes tekenen in drie dagen tijd heeft niks met creativiteit te maken. Puur op zoek gaan naar ander tijdverdrijf, paar uurtjes kunnen puzzelen, spelletjes spelen (de ouderwetse bordspellen) kleien, tekenen en knutselen van lievelingsfiguren, buitenspelen en hutten bouwen, dat is creativiteit en gezond tijdverdrijf. Zonder urenlange interventie van de ouders, behalve als eens een lastig gedeelte geknipt of vastgemaakt moet worden. Jij hoeft ze niet te vermaken, je mag ze hierin begeleiden. Ze vinden zelf hun weg in die creativiteit!Het kost wat moeite, ook ik kan mijn handen niet wassen in onschuld. Maar bij ons thuis is de knop nu wel om. Heeft ook even geduurd en het is nog steeds een strijd. Maar elk klein "geruzie"  over dat onding is het waard! Het verschil was te merken toen bij ons de tablet in reparatie was. En wat hebben we getreuzeld - lees; bewust gewacht - met het wegbrengen voor reparatie van dat "kijkmagneet". Ik kreeg er ondertussen een heel ander kind voor terug! Van het weekend hebben wij dan ook verteld dat een mobiele telefoon wat ons betreft voorlopig geen optie is. Maar ja, protest, want AL zijn vriendjes zeggen dat ze een mobieltje hebben, bla bla bla, en dat is niet eerlijk enzovoorts. Ik heb er niks mee te maken. Het verpest mijn kind, zijn gemoed ook en bovendien kan hij worden blootgesteld aan akelige dingen. Op school mogen ze sowieso geen mobiele telefoon hebben dus waarom, wat is dan de meerwaarde? Ook dit weer is een statussymbool, meer niet. Moet er per se een vriendje gebeld worden, gebruikt ie voorlopig mijn telefoon maar. Ik verkeer in de -misschien wel valse- overtuiging dat ik daarmee ook bijdraag aan een beter milieu. Wanneer je je zelf een beetje op de hoogte houdt van de ontwikkelingen op gebied van technologie heb je wellicht gelezen dat tablets, smartphones en alles wat met AI heeft te maken megalomane energie- en waterverbruikers zijn, kostbaar drinkwater, dat wordt verspild voor het draaiende houden van de mega-servers die nodig zijn en in de toekomst ook nog bijgebouwd worden om ons te bedienen van alle info op het WorldWideWeb, alle slimme meters en handige foefjes in huis enzovoorts. Maar ook alle raadplegingen bij AI-tools, omdat je zelf geen tekst wilt/kunt schrijven of een werkstuk of wat dan ook. En dan heb ik nog niet eens over het eventueel heimelijke “meeluisteren” door alle apparaten, naar het schijnt. Nee, ik ben geen wereldverbeteraar maar zolang ik dat kan neem ik mijn kind en zijn gezondheid, fysiek(=voeding en beweging) en mentaal(= ontspanning & rust) serieus en in bescherming. Daarmee betuttel ik hem niet. Ik probeer een verstandig en sterk mens van hem te maken die in staat is zelf oplossingen te bedenken. En dat doe ik door niet alles voor te kauwen en uit handen te nemen zodra het leven wat lastig is. Lees; lastig = verveling op jonge leeftijd, voorkauwen = eindeloos entertainment.We hebben een verantwoordelijkheid af te leggen aan de volgende generatie. Zodat ze straks ook goed voor zichzelf kunnen zorgen zonder dat ze wekelijks in de stoel van de psycholoog terecht komen en het leven niet onder ogen willen zien omdat ze niet hebben geleerd te handelen naar situaties of geen nee kunnen verdragen. En dat begint bij creativiteit, buitenspelen, en levende sociale contacten, geen chats of bots op mobiele apparaten. Kettingen los van die verslaving. En neem eens een PAUZE hiervan!Fijne dag nog. Liefs, Tamara.ps; Misschien een leuk weetje, maar ook een om eens bewust over na te denken.De kinderen van o.a. Steve Jobs, je weet wel, die i-Pad uitvinder en Apple oprichter? Mochten maar heel beperkt op sociale media en kregen geen iPad. Het is dat je het maar weet. Ik was wel gealarmeerd. 

Een verandering in je voedingsschema of een weglaten van een voedingsmiddel dat jouw gezondheid niet dient is moeilijk voor velen onder ons. Ook voor mij hoor, ik ben ook maar een mens. Daarom heb ik recent besloten om nog eens een detox te doorlopen. Mijn keuze viel op een kuur mét begeleiding die je ook echt moet opvolgen. Want detox is heftig, ingrijpend en kan ook emotioneel zijn. Daarnaast heb je natuurlijk de volle support van je naasten nodig, in mijn geval mijn gezin die ik hierin moet betrekken. Wanneer je met meerder mensen in een huis woont zul je dit moeten overleggen want geloof mij, je gaat eerst door een dal (fysiek) voordat je je beter gaat voelen. Het betekent ook dat je vrij moet kunnen nemen van je werk wanneer jou dat uitkomt en dat je met rust gelaten moet worden wanneer jij dat wilt. Waarom?Onder andere:- je zal hoofdpijn krijgen bij de pre-detox- er kan vermoeidheid ontstaan - je kunt het koud krijgen- wat spierpijn ervaren- honger- en dorstgevoel- je emotioneel voelen.Deze bovenstaande? Allemaal doorstaan. Is er wat aan te doen, zeker. Water drinken, rust nemen, wandelen in buitenlucht, een bad nemen, wisseldouches, vroeg naar bed, ademhalingsoefeningen, een massage boeken, helemaal niks doen, sauna, dat soort dingen. Kortom, ontspanning van de bovenste plank. Natuurlijk zit ik nu ook gewoon op mijn kantoor te werken, maar het is hier rustig en het thuiswerk leidt mij op die manier niet af. Dus dat is ontspannener werken dan van thuis uit. Dan maak ik straks nog een lekkere wandeling, ik pak mijn rustmoment, thuis hoef ik momenteel niet veel te doen. Ik zorg, maar gelukkig is zoonlief al groter en geen baby of peuter/kleuter, ik zorg, maar mijn man doet de (af)was, ik zorg dat ze te eten hebben en dat het schema loopt zoals het hoort en voor de rest doe ik nu minder fysiek thuis dan normaal. Dat komt volgende week wel weer eens. En ja, gelukkig heb ik die mogelijkheden, dat klopt. Maar 6 jaar geleden waren die er ook maar nam ik ze nooit, eenvoudigweg omdat ik dacht dat ik dat niet ging, omdat ik het niet bespreekbaar maakte en niet kon loslaten. Ook een les!Ik zit nu in dag twee van de daadwerkelijk detox en in dag 7 van het totale schema. Wat het moeilijkste moment voor mij was? De koffie laten staan en de daarbij behorende afkickverschijnselen. Verder was ik teleurgesteld in mijzelf bij het besef dat ik toch meer snoep/snaai/snack dan mij lief- en goed voor mij is. Een koekje hier een chippie daar, glaasje wijn in het weekend, extra broodje. En dat dat allemaal heel onbewust gebeurt. Mijn taak is om een nieuw plan op te zetten dat mijn resultaat ondersteunt ná de detox. Want ik eet wel gezond maar tussendoor gebeurden er dingen die mijn gezondheid niet dienen. De koffie, de chocolade/chips verslaving en de tussendoor snack. En dat gaat toch aantikken. Daar, mijn biecht, ik ben ook niet perfect op het gebied van voeding. Maar ik weet er inmiddels wel heel veel over waardoor het steeds een beetje beter gaat. Gewoontes zijn hardnekkige verschijnselen die maar moeilijk de kop in worden gedrukt. Maar het zal lukken!Dan mijn volgende tip. Bij een sterk hongergevoel grijpen naar fastfood is het slechtste idee dat je kunt hebben op dat moment. Waarom? In fastfood zitten niet de juiste vitamines en mineralen die ervoor zorgen dat jouw hongergevoel tot zwijgen wordt gebracht. Sterker nog, omdat het verzadigde gevoel snel verdwijnt schreeuwt het lijf om nog meer voeding. Je hongercentrum in je hersenen krijgt weer een signaal dat er actie moet plaatsvinden want de cellen (waaruit je lichaam is opgebouwd) schreeuwen om meer! (voedingsstoffen, de juiste) Maar ja, er is geen mineraal te vinden in je omgeving van fastfoodketens, snelle hap, afhaal en dergelijke. Nog een laatste advies:  Ik sta er niet achter maar honger jij je nou de hele dag uit omdat je wilt “lijnen”? Dan maak het ’s avonds wel de juiste keuze rondom je menu. Verse producten, zelf bereiden, niets afhaal, patat, of wat dan ook. Groente in overvloed, liefst verwarmd voor de vertering, fatsoenlijk stukje vlees/vis/kip of vegetarische variant. Bijvoorbeeld een zelfgemaakte black bean burger. Want anders zul je van een maaltijd per dag op den duur in omvang toenemen in plaats van afnemen. En dat is echt een feit. Je eet dan zo’n troep en bulk en ook nog het ‘s avonds dat het je gezondheid eerder zal schaden dan goeddoen. En echt, ik snap het, niet iedereen is fan van koken en niet iedereen besteedt gelijke tijd aan zijn gezondheid maar bedenk wel dat het fijnste gevoel is, energiek door het leven te gaan. En voeding heeft daar een heel groot aandeel in. Zo, dat was weer mijn preek voor deze week.Ik wens je nog een fijne dag.Liefs Tamara.Punt van aandacht: mijn detox bestaat dus wel volledig uit een groente- fruit en vitamine-mineralen pakket met kurkuma, kiemen e.d.. Geen dierlijke producten. Wel een biologische bouillon van tuinkruiden, zonder gist. En dat voelt fantastisch.

Er is nog zoveel te doen….en we gaan maar door. In aanloop van mijn nieuwe idee komt er veel op mij af. De truc is om het overzicht niet te verliezen, want tussendoor ben ik toch gewoon met cliënten bezig en heb ik mijn  “thuiswerkzaamheden” natuurlijk ook. Thuis zeg ik het altijd andersom: mijn “buitenshuiswerkzaamheden”, waarmee ik de praktijk en mijn ideeën bedoel. En daar besteed ik inderdaad iets te weinig tijd aan, naar mijn zin. De goede balans hierin vinden, vooral ook als ouder, is echt een uitdaging. Maar gelukkig is er allerlei hulp (van derden) en hulpmiddelen die het leven een stuk eenvoudiger maken. En die tot nu toe hebben voorkomen dat ik niet helemaal als een kip zonder kop door het leven ren en een burn-out krijg. Los van het feit of ik daar gevoelig voor ben of niet maar ook ik ken momenten dat ik echt geen puf meer heb om verder te gaan. En gelukkig durf ik nu ook echt de rust te pakken die ik denk nodig te hebben.Burn-out, een niet meer weg te denken ziektebeeld in de huidige maatschappij. En een ziektebeeld met vriend en vijand. De een zet het weg als een beetje overspannen en niet aanstellen maar door. De ander lijdt er echter onder omdat de burn-out hem/haar te pakken heeft gekregen Want zo kun je het eigenlijk het beste zien. Het overkomt de mens. En het is moeilijk aan te tonen wat nou precies de trigger is. Per individu verschillend.  En dat is niet vreemd wanneer we alle prikkels die we dagelijks krijgen te verwerken eens onder de loep nemen. Voorbeeld:Let op: scenario zonder kinderen!Je wekker gaat en de één staat fris en fruitig op, de ander wil nog snoozen en weer een ander is zelfs helemaal niet uit bed te branden. Die laatste kom ik in een ander blog op terug. Je staat op en wat is het eerste wat veel mensen doen? Precies, de telefoon pakken, want deze heeft waarschijnlijk sowieso al gefunctioneerd als je wekker en je checkt even je social(s) je privémail, een appje van ….Je verzorgt je, drinkt koffie/thee (beiden niet de gezondste optie) vergeet je 2 glazen water, die standaard zou moeten zijn in de ochtend, leest vervolgens de krant, boordevol ellende van de wereld, of je luistert/kijkt het nieuws welke dezelfde negatieve boodschap uitdraagt als de krant met precies hetzelfde effect op jou. Vervolgens eet je gauw een ontbijtje (of neemt het mee) want toch alweer tijd verloren, in het begin al, door dat schermpje. Wat we met lunch doen zien we op het werk wel weer, nu geen tijd meer. Je bent pas anderhalf à twee uur wakker en je hebt nu al stress. Stressfactor nr 1.Je stapt in de auto (doen er veel) en luistert naar de radio en al zijn commerciële prietpraat die voorbijkomt in de vorm van reclame…prikkels, prikkels, prikkels, zowel verbaal als ook op straat waar overal licht en straling om je heen is, de reclameborden zijn tegenwoordig ook vaak digitaal. Dat was stressfactor nr. 2. Het verkeer staat vast, er is wat gebeurd, je komt beslist te laat, hallo stressfactor nr. 3. Je arriveert op het werk, net op tijd of net iets te laat, je slingert je pc aan en checkt de mailbox, die weer bomvol zit met…je werk (zeker als je een “kantoor’ functie hebt) Stressfactor nr. 4. Zoals je mailbox nu al overloopt, begint dat bij jou ook al, amper 4 uur verder in de nieuwe dag. We gooien er een kop koffie op, in de ijdele hoop dat je er actiever van wordt. Stressfactor nr. 5. En je werkdag barst flink los. Nog 6 uur te gaan.Herkenbaar? Ja, iedereen heeft het druk maar dit bovenste is een gemiddelde voorstelling van de doorsnee Nederlander, zonder kinderen, op dit moment. Heb je kinderen- en ja dat is je eigen keuze geweest, weet ik maar toch- dan is het nóg hectischer. Evengoed, zoals je leest, het zit barstensvol stress. En dat ligt niet alleen aan je werk maar ook aan je activiteiten en omgeving in de vrije uren. Je komt namelijk overal prikkels tegen waardoor je onderbewustzijn overuren draait en op den duur veroorzaakt dit stress en overspannenheid of een burn-out. Het is geen leuk nieuws, nee, dat kan er ook nog wel even bovenop al die negatieve prikkels die je al de hele dag krijgt, dankjewel Tamara! Ja, maar het is de realiteit. Toch heb ik wel een, nu komt het, positief puntje: op voedingsgebied kan ik je al een stapje vooruithelpen. Gezonde voeding heeft een positief effect op hoe jij stress ervaart. Met andere woorden: gezonde voeding zorgt voor minder stress. En een van die supervoedingsstoffen die je kan helpen is Omega-3. Dus kom maar op met die vette vis, zeewier, algen, hennepzaad, chiazaad, lijnzaad, en gras gevoerd vlees.  Dat mag op je menu. Ben je vegetariër, dan zijn zeewier en algen, lijnzaad, chiazaad en hennepzaad je beste vrienden/opties. Of natuurlijk een supplement. Maar daar pleit ik niet voor.Spoiler: het gebakken visje op de markt, je weet wel, kibbeling en lekkerbek…geen goeie bron van Omega-3, helaas. Het is gefrituurd en is daarom een ongezonde snack. Maar wel lekker! Volgende week weer meer.Fijne dag nogTamara…

Ik begin van voor af aan en nu goed. Onthoud dat woord; goed. Waarom? Dat zul je later gaan zien of horen. Bij het opstarten van deze week, na die zaligmakende heerlijke twee weken vakantie die we hebben gehad, had ik meteen het gevoel, klaar nu! Roer om. Ik heb echt stress gehad van mijn praktijk. In die zin, ik beleef er echt geen plezier aan omdat de puzzel niet goed in elkaar schuift. Te veel losse eindjes, flarden, onaf, geen geheel. En omdat ik maar doorga en doorga, zonder ooit echt eens rust te nemen, kwam ik maar niet tot dé oplossing, tot hét idee. Het meest gênante aan dit ei-van-Columbus-verhaal is dat ik in mijn blogs erop los predik over het reilen en zeilen van rust en ontspanning en geen chronische stress hebben maar het heeft mij bijna mijn eigen gemoed en geloof gekost en ik had, echt waar bijna - dat weet mijn man nog niet eens, nu wel besef ik- de handdoek in de ring gegooid. En hier sta ik nu, het levende bewijs van bewust een stap terug doen en je leve onder de loep nemen. Ik word verdorie nog aan toe bijna 50, dan moet je toch wel weten wat goed voor je is, wat je wilt, hoe je in het leven staat enzovoorts?!? NOT!De vakantie was mijn medicijn. En al heb ik niet alles gedaan wat ik wilde doen, ik heb wel precies dat gedaan wat mij tot dit punt bracht. Dagen waarop niets gepland staat en waar niets moet en alles mag. Tijd voor mijzelf, ook omdat zoonlief inmiddels de leeftijd heeft waarbij ik niet iedere 3 seconden moet checken in welke situatie hij zich nu weer bevindt en hij zich vanwege zijn hobby’s gerust een uur in zijn eentje kan vermaken of buiten ging spelen met een vriendje of onder de hoede van zussen (ook mijn zus) en vriendinnetje eens even zonder zijn ouders op pad kon. En vooral ook omdat hij kan vertellen wat er is als er wat is. Scheelt echt enorm. Dat zijn mijn gestolen rustmomenten. De eerste tekenen van zelfreflectie dienden zich een paar weken geleden al aan, eerst door M, die mij een healing massage gaf, daarna door C., ook met een eigen praktijk- de zon in jou - die mij een cruciale vraag stelde. Ten slotte mijn pseudoniem waaronder ik altijd mijn kritische blogs schreef; Charlotte. Zij is degene die met mij mee veranderde en die nu definitief een andere body heeft aangenomen. De blogs die ik voor die website schreef zijn nog een paar maanden te lezen en dan is dat project afgerond, zoals het er nu uitziet. Het verschuilen-achter is voorbij en het wordt tijd dat ikzelf - doodeng en spannend - in de schijnwerpers stap. Hoe ik dat ga doen? Als een platform van Mara Vé. Ik ben al een eindje op weg maar heb nog heel wat te doen voordat ik in de lucht ga én live, want het wordt ook een tastbaar product. Laat je verassen maar heb wel geduld. Ik ben en blijf een perfectionist wanneer ik met styling, invulling en inhoud bezig ben. Een overblijfsel van mijn vorige bedrijfsfuncties; echt alles moet kloppen voordat ik de lucht in ga. In ieder geval wordt het, hoop ik, maar weet ik ook, een frisse wind in mijn praktijk waar ik, als het echt die aandacht behoeft, ook nog steeds 1-op-1 cliënten ontvang omdat er niet maar één remedie is voor allen. Het vergt wat creativiteit maar dat is wel toevertrouwd aan het kind in mij dat geniet van haar leven!Fijne dag nog…

Even geen stress nu. Maar lees deze blog wel. Een greep uit mijn persoonlijke leven en obstakels.Opstartproblemen, algoritmes, de zere plek en deze keer echte vakantie.Deze regenachtige dag zorgt op de een of ander manier ervoor dat ik vertraagd reageer. En gek genoeg lig ik toch op schema. Alleen de ochtendwandeling heb ik later gedaan omdat ik een onderbroken nacht had door de harde regenval op het dak, had het ook wat koud want de winterdeken is al opgeruimd en weet ik veel wat er verder nog door mijn hoofd spookte wat mij heeft gewekt. Niet aan één stuk slapen is voor mij iets vreemds en kan in de ochtend dus die opstartproblemen geven. Tel daar dan ook nog de regen bij op die nog niet gestopt was en ja, dan kan ik wat weerzin voelen om op te staan, mij in de sportbroek te hijsen en opgewekt naar buiten te lopen met 5º Celsius en kletsnat weer. En er zijn ook nog zoveel dingen vandaag waar ik aan moet denken wat een strakke planning eist. Dus het afstrepen is vroeg begonnen vandaag. Het is even aftellen nu. Lummelen en even geen verbouwingen dit jaar.Zoals mijn zoon aftelt naar de meivakantie, zo doe ik dat eigenlijk ook. In de ochtend iets meer op je gemak de dingen kunnen doen, wat een zaligmakend idee. Even lummelen. Vorig jaar rond deze tijd vlogen we van de ene verbouwing en verduurzaming in de andere, nu hebben we echte rust. Ikzelf heb ook nagenoeg alle dagen dezelfde vakantie als mijn zoon. En dat is een onbetaalbare vrijheid die niet in geld is uit te drukken. Er zijn veel werkende mensen die deze luxe niet hebben of niet nastreven. Van de andere kant wil ik natuurlijk ook gewoon door met mijn werk, want ik zit vol ideeën en plannen die ik allemaal aan het opzetten ben en die ik graag wil uitwerken en ten uitvoer brengen. Waardoor die twee weken vakantie en dan “niks doen” in feite geen optie is. Maar ik doe niet niks. Dat is nou juist het mooie van dit verhaal. Ik manage mijn kostbare tijd tegenwoordig en dat is goud waard. Lees dit, trap er niet in!:Mijn praktijk ondervond ook een beetje opstartproblemen. Dus ik ging op zoek naar mogelijkheden om mij beter in de markt te zetten. Ik weet niet of je nog veel op FB op Insta en dergelijke komt maar ik kom er nog wel es een keer per dag en dan vliegen mij de business coaches om de oren. Eén keer heb ik gekeken en sindsdien word ik belaagd met een hoop advertenties en aanbiedingen. Het maakt niet uit hoe vaak ik negeer, ze als irrelevant aanklik, of zelfs als irritant; het houdt niet op. Het algoritme waarin ik terechtkwam doordat ik op internet op zoek was, heeft dit teweeggebracht. Een strategie die ik nu door heb. Ook die van de business coaches. Als je het mij vraagt zijn ze allemaal bij elkaar ind e leer egweest. Want de standaard kortingen die ze je geven, de ”gratis extra’s”, de “tools” die ze met jou willen delen, de welbekende: “claim gauw jouw plekje want er zijn nog maar twee plaatsen vrij”. Ik zie het nu, want ik kreeg die mailtjes ook en het wordt mij ook "geadviseerd" die strategie te hanteren. Toch stapte ik in, in al mijn enthousiasme. Want ik had maandelijks wat geld over en in plaats van het te sparen heb ik dat anders geïnvesteerd.  De werkelijkheid is: ik zit nog steeds op dezelfde plek waar ik een half jaar geleden zat. Niet meer muurvast, maar die eer komt niet de businesscoach toe. Die eer komt mijzelf toe!!! Wel met een legere beurs en dat vind ik ergerlijk. Dus trap er niet in. Mijn mensen, mijn clubje, mijn omgeving:Een studie-vriendin legde uiteindelijk de vinger op de zere plek, op afstand en goed aangevoeld. “Of ik mijzelf wel serieus nam?” was haar vraag. Ik las het bericht lopend op straat en ik denk dat de mensen om mij heen raar hebben opgekeken van mijn harde kreet, mijn lach doordrenkt van het ongeloof. Dat zij mij, op die afstand (ze woont in Groningen) en aan de hand van één ontbrekende factor in mijn blogs van boven tot onder heeft weten te doorgronden. Ik krijg er nu weer kippenvel van. Dus daarom, lieve vriendin C. op afstand, dankjewel. Jij weet nu, en ik ook, dat ik een redelijke doorbraak een week eerder speurde, mijn gemaar, mijn twijfel, terughoudende opstelling en het volledig wegvlakken van mijzelf. Die pijn werd iets eerder blootgelegd (dankzij onze lieve M.) Maar jouw opmerking was dé druppel. Het bewijs dat het volledig anders moet. En daarvoor hoefde ik geen €3.000 euro te betalen die ik wel aan de businesscoach besteedde om mij wegwijs te maken met vooraf opgenomen filmpjes. En die beweerde mij wel even te navigeren naar een succesvolle onderneming. De grote kul allemaal. Ik zag ze wel, die medecursisten tijdens de live sesies op zoom en met dezelfde vertwijfeling in hun ogen die ik ook voelde. Maar laat ik je dit meegeven: Als je zelf een puinhoop bent vanbinnen en een hoop rommel om je heen van buiten, je sh*t niet op orde hebt dan werkt dat door naar alles en iedereen om je heen. Ook je onderneming of je werk. En dat maakt mij wel boos en teleurgesteld. Want ik schep gek genoeg wel vertrouwen in vreemden die zich de hoofdprijs vragen terwijl mijn omgeving mij door en door kent. En zij vragen zich niet de hoofdprijs. Alleen af en toe wat aandacht. En daarom is mijn vrijheid niet in geld of goud uit te drukken en zeg ik; “kom maar op met die vakantie want ik heb het nodig en mijn omgeving ook!”Ik wens jullie een fijne vakantie. Mijn blogs hebben ook even pauze.Liefs

We gaan weer verder met het onderwerp stress. Misschien is het leuk om te weten dat de mens is gemaakt om acute stress te verwerken. Weet je het nog? Acuut als in, de tijger die jou achternazit (oh wacht dat was in de oertijd) ik bedoel, het winnende doelpunt, een snee in je vinger, de uitslag van het examen afwachten, verliefdheid? Dat zijn allemaal positieve vormen van acute stress die je leven wat kruiden en je alert houden.Chronische stress daarentegen is funest. Mooier kan ik het niet zeggen, het is gewoon ongezond voor je. Verkeerde relatie, verkeerde baan, verkeerde vrienden, een ouder die jou als uitlaatklep gebruikt, te veel dagtaken omdat je geen nee kunt zeggen. Als voorbeeld: je hebt een gezin, je werkt (parttime-fulltime) maar je bent ook nog mantelzorger voor een externe factor. Kostbare tijd voor de leuke dingen van het leven, zoals hobby of eropuit met gezin of je vrienden wordt dan al een stuk lastiger. Want je wordt bijvoorbeeld verteerd door schuldgevoel wanneer je eens even geen tijd besteed aan zorgtaken of aan de ander. Stressfactor. Uiteraard is het per persoon verschillend hoe je reageert, want wat is je spanningsboog en hoe ga je met het leven om? De een kan meer aan en verdragen dan de ander. Of gaat er anders mee om, relativeert beter en doet gaat door. De tijd van nu vraagt veel van je en tegelijkertijd ook weer niet. Het werk dat men vroeger deed was zeker fysiek gezien een stuk zwaarder dan nu. Ook de werkweek bestond uit 6 dagen à 9 uur in de week, dat is nu zo’n vier dagen à 7 tot 8 uur gemiddeld voor een heel groot deel van de NEDERLANDSE werkende bevolking. Dus hoe komt het nou dat we ons zo overvraagd voelen, moe, zo ontevreden zijn, angstig en ons afsluiten voor de buitenwereld in de negatieve zin van het woord. Natuurlijk weten we dat sociale druk tegenwoordig aan alle kanten aanwezig is. Maar hetgeen wat echt heel veel van je vraagt is de constante aanwezigheid van de mobiele telefoon. - Altijd de socials controleren (waar de telefoon officieel niet voor bedoeld is)- De kans om gebeld te worden (waar de telefoon eigenlijk wel voor bedoeld is) - Whats app (groepen) en zijn duizend-en-één-berichten- Je boodschappen online doen- Je kleding online kopen- Je bankzaken online doen- Je fitness app voor de dagelijkse beweegtarget.- Je agenda- Je foto’s. En dat terwijl we vroeger echt niet iedere dag naar de Hema gingen om het    rolletje te ontwikkelen om onze selfies (die hadden we toen nog niet) te bewonderen.- want de hele wereld moet jou zien- want het hele leven en alles moet beleefd worden. - enzovoorts…..Alles, maar dan ook werkelijk alles zit bij elkaar gepropt in dat ene langwerpige onding, dat we pakweg 20 jaar geleden nog niet eens dagelijks bij ons hadden. Dus denk nou niet dat je overstress niet voor een gedeelte ligt bij het feit dat je die telefoon niet eens een uur of drie aan de kant kunt leggen. Voorbeeld:Winkelen, of zoals dat tegenwoordig heet SHOPPEN, voor kleding deden wij vroeger, toen ik nog een klein meisje was, twee keer per jaar. Toen was dat zomergoed en wintergoed. Dat was een feestje op zich. Een dagje winkelen. Daar werd maandelijks geld voor aan de kant gelegd. Er werd niks op de pof gekocht zoals nu grootschalig met Klarna, Afterpay, Creditcard of Kredietrekening. Want linksom of rechtsom, dat geld moet je toch betalen. Nu wordt er maandelijks geshopt, een hele bulk, online en op de pof. Dus je komt je hut niet meer uit, beweegt niet voor je koopwaar en kunt het tegenwoordig ook weer laten afhalen, thuis, als het niet bevalt.Vooral jongeren kopen graag en veel en vaak (!!!) via zo’n uitstel-betaalmuur en daar zit gelijk de pijn van de volgende stressfactor. Hallo geldproblemen want help even vergeten dat we nog een schuld hadden bij Klarna/Afterpay/Creditcard/of wat dan ook en hallo nog meer stress. Want dat geld hebben we nu even niet. Papa en mama misschien? Oh die doen hetzelfde. Ja, we hebben wel alle wensen die het liefst stante pede vervuld moeten worden maar die we eigenlijk niet kunnen permitteren. Al die wensen zijn weer een voortvloeisel uit alle hippe, stoere, coole & EPIC influencers die van alles aanprijzen en je enorm voor de gek houden met hun verkooppraatjes. Op Insta, TikTok, Fb, SnapChat of wat dan ook. Wacht, huh? Ja, want je zat dan toch weer een half uur op je socials. En als je gevoelig bent voor reclame en een bepaalde verslaving prikkel hebt (ook getriggerd door je schermpje, want dopamine-shotje) kom je in die vicieuze cirkel terecht. En gaat het hele riedeltje van voor af aan van start.  Worden we nog ontevredener, nog minder sociaal (we verstoppen ons inmiddels al voor de helft van onze bekenden) kritiek wordt steeds minder goed geïncasseerd, we praten steeds minder, lachen steeds minder, irriteren ons steeds meer enzovoorts. Of we krijgen een burn-out. Niet van je werk maar van je after-work bezigheden. Zie je het sneeuwbaleffect? En welke chronische (!) stress dit met zich meebrengt? Het is een echt probleem geworden ons digitale leven.  Waarvan de een zegt; "een ontwikkeling die je niet meer tegenhoudt" en waarvan een ander zegt, "die keuze ligt nog steeds voor een volwaardig deel bij jou". Doe wat met deze info. De kracht ligt nog altijd bij onszelf. Dan als laatste nog even dit: een mobiele telefoon aan de eettafel. Doe het niet. Het is niet erg chique en tegelijkertijd ook het signaal dat de telefoon belangrijker is dan je tafelgenoten. Zo komt het althans vaak op mij over. Ben je klaar met eten en wil je de ander iets laten zien? Prima, maar tijdens de maaltijd, alsjeblieft niet. Het zijn maar 20 minuten van je tijd. Die kun je vast wel opbrengen om niet met je phone in je hand vastgeplakt aan de tafel te zitten, toch? Tip? Neem de controle over je leven weer terug en doe die phone in de ban anders zorgt die phone er wel voor dat jouw leven in de ban raakt, van.....Ik wens je een mooie dag. LiefsMara Véps. bij sommige woorden zou ik het liefst gewoon willen dat je kunt horen hoe ik het zou zeggen. Zoals bijvoorbeeld EPIC influencers.My God...ik hoop dat de grote letters een beetje een idee geven.....

Vorige week donderdagavond was ik met vriendin N. naar het Toon Hermans Theater in Sittard om de OERsterk TheatertOER  van Richard de Leth bij te wonen. Je weet wel, de oprichter van de Oersterk Academy waar ik onder andere mijn diploma’s heb behaald.Het was wel weer eens leuk om hem te horen spreken, inmiddels is het alweer een jaar geleden dat ik mijn opleidingen heb afgerond en mijn pad ben vervolgd.Het mooie eraan was dat ik weer een beetje van die “oja” en “aha, klopt” momentjes kreeg. Informatie die ik wel weet maar wat een beetje in de vergetelheid is geraakt door de maanden heen. Dus heb ik mijzelf voorgenomen dat ik toch wat vaker mijn aantekeningen erbij moet gaan halen (want in de boeken staat die info niet) om mijzelf eraan te herinneren waarom ik doe wat ik doe en zeg wat ik zeg op het gebied van gezondheid. Zo ook in mijn blogs, ik blijf herhalen wat ik belangrijk vind. Totdat het eindelijk doordringt dat er iets moet veranderen in je leefstijl. Want je kunt wel zeggen: “ja ik heb geen coach nodig om mij allemaal te vertellen wat ik wel en niet mag, dat weet ik zo ook wel”. Ik hoor ze zo vaak. Maar je mag je tegelijkertijd ook afvragen waarom je het dan maar niet op de rails krijgt. Waarom krijg je steeds weer een terugval?De trigger:Wat ik zoal hoor?‘ ja ik eet al gezond, daar heb ik geen coach voor nodig.’ ‘ ja ik weet dat ik mijn baan moet veranderen daar heb ik geen coach voor nodig.’‘ ja ik weet dat ik betere balans moet vinden, daar heb geen coach voor nodig.’‘ ja ik weet dat ik meer moet bewegen, daar heb ik geen coach voor nodig.’‘ Ik doe het zelf, ik ga daar geen geld in investeren.’Ja echt, wordt mij allemaal verteld. Ik denk dan: ‘Ja prima, hobbel vooral lekker verder.’ Maar:- je eet nog niet zo gezond als dat je zelf denkt. Een opgeblazen buik, onverklaarbare huiduitslag, jeuk, overmatig zweten of honger na   de maaltijd? Deze tekenen zijn er niet voor niks.- je hebt nog geen zicht op een andere baan. Zit maar vast in je gepieker, je koppigheid en neemt de afwachtende houding aan?- je vindt je balans niet want je bent niet vooruit te branden en tast in het duister naar wat je precies wilt.- je hebt nog steeds niet de fitheid en conditie bereikt die je wenst, dus beweeg je dan wel op de juiste manier?Zoek vooral geen hulp, geef geld uit aan nutteloze zaken en zoek mensen die je naar de mond praten. De spullen zijn een vervanging en weerspiegeling van jouw gemoed en een opvulling van de leegte die je ervaart en de mensen die je naar de mond praten en zich schikken in het ach en wee slechts tijdelijke lapmiddeltjes.Een kleine wake-up call:Investeren in je gezondheid is belangrijk (ja ik blijf het herhalen). Vooral als je ouder wordt. Een twintigjarige zal ik zelden kunnen overtuigen dat er iets moet veranderen. Ze zijn nog te jong en fit (maar niet zo fit als toen ik twintig was) om te beseffen dat er een dag komt dat je een andere invalshoek van het leven zult naderen. Tegen de tijd dat je je 40e levensjaar bereikt verandert er zoveel dat het bijna niet te geloven is. Vooral vrouwen ondervinden de nodige veranderingen. Ga op tijd aan de slag om met dit proces om te kunnen gaan.En dan vraag ik je nog even dit: Dus je zegt gezond te eten, maar weet je ook precies wat je eet? Of dat het past bij jouw behoefte? Weet je welke voedingsstoffen je binnenkrijg? Bijvoorbeeld als je kikkererwten eet? Hoeveel KC ze bevatten, hoeveel Eiwitten, Mineralen, Vitamines en Koolhydraten? Persoonlijk vermoed ik dat je weinig inzicht hebt. En dan kun je wel zo “heel gezond” bezig zijn met je voeding, want daar staan kikkererwten immers “bekend” om. Maar hoeveel koolhydraten krijg je precies binnen? En is het dan verstandig om daar een salade mee te vullen?Al heb ik mij voorgenomen meer positieve woordkeuze toe te passen is hierop toch helaas het antwoord: nee. Ten eerste al eens omdat een kikkererwt een peulvrucht is, net als linzen, erwten, sojaboontjes et cetera. Alleen al dat feit maakt dat ik ze nooit in de categorie, supergezond zal zetten. En net zoals linzen en erwten. Je eet ze als een bijgerechtje eens in de zoveel tijd. Niet dagelijkse en misschien zelfs niet wekelijks. En altijd maar 1 soort per week. Dus niet vandaag linzen, morgen erwten overmorgen kikkererwten. En voor de vegetariër onder ons: veel vleesvervangers bevatten soja, dat valt ook onder de categorie peulvruchten. Ik wil het maar gezegd hebben.Doe er je voordeel mee, nul investering en toch belangrijke info en inzichten.Ik blijf het herhalen. Doe ik graag op dit gebied.Ik wens je een fijne zonnige dagLiefsMara vé

We hebben het de laatste weken over stress. Vandaag zal ik kort uitleggen wat de ingrijpende gevolgen van chronische stress kunnen zijn, zowel fysiek als mentaal. Chronische stress leidt vaak tot een langdurige verhoging van de productie van stresshormonen zoals cortisol. De gevolgen hiervan zijn onder andere:

Om maar gelijk de daad bij het woord te voegen. De frequentie van mijn blogs beter hanteren. Dus vandaag deel twee van het onderwerp Stress.Wat is stress, wat doet het met jou en wat zijn de gevolgen wanneer je langdurig stress ervaart? Dat zijn de onderwerpen van de komende blogs. Deze week ga ik vertellen over de verschillende vormen van stress. Maar eerst kort dit. Je lichaam is zo gebouwd dat het zelf zorgt dat intern alles in evenwicht blijft. De homeostase; ofwel de gezondheid van je lichaam wordt bewaakt door allerlei innerlijke processen. Denk hierbij aan je lichaamstemperatuur, je glucose, de bloeddruk, je zuurstofdruk, en je energielevel. Dat zijn er heel wat om bij te houden en daar heeft je lichaam het dagelijks erg druk mee.

Ik kreeg wat tips:Onlangs had ik een lunchafspraak met een van mijn blogvolgers. Oké, ze is ook vriendin P. maar wel een soort van redelijk onafhankelijk criticus als je begrijpt wat ik bedoel. Dus ze gaf mij een tweetal tips waar ik gelijk werk van zal maken. Ze vertelde dat mijn blogs heel interessant zijn, leerzaam en dat ze er goede tips uithaalt (all for free) maar dat ik wellicht, heel misschien de blogs iets moet inkorten. Het is op een gegeven moment te lang, dan wijk ik iets af van het onderwerp en verlies dan op een gegeven moment de rode draad. Dus eigenlijk de clue van mijn verhaal.  Een hell of a tip, dus dank hiervoor aan bovengenoemde. Het zal een overblijfsel zijn van de charlotte-s-blog.nl en misschien moest ik die draad voor mijn kritische kant van het leven daar maar weer oppakken en de Mara Vé alleen de focus op voeding en welzijn behouden. De andere tip was of het dan misschien iets frequenter kan, want soms zit er best een periode tussen. Consider it done, bij deze.Waarmee ik gelijk wil aangeven dat ik altijd opensta voor suggesties. Kijk, wil je een compleet plan van mij waardoor je weer helemaal lekker in je vel zit, dan zeg ik, maak een afspraak en we praten verder. Wil je alleen mijn blogs lezen, die ook waardevolle tips en handvaten bevatten, ook prima. De filosofie dat ik je ermee kan helpen is voor mij al een kleine beloning.Terug naar de blogs, wat is het thema van vandaag dan? Het stukje kan niet meer al te veel letters bevatten want ik heb al een half a4-tje vol getypt en dan heb ik het nog niet eens over mijn onderwerp gehad. Help, ik voel druk. Een gezonde vorm van druk maar toch. Stress. En daarmee snijden we gelijk het onderwerp van vandaag aan, een alledaags probleem voor iedereen.Stress en ontspanning!In een wereld van meer, mooier, sneller, beter en vooral de eerste willen zijn maakt dat we momenteel leven als een kip zonder kop. We zijn heel druk maar komen nergens aan toe, boeken geen resultaat en worden er vervolgens nog onrustiger daarvan. Dus om die onrust te onderdrukken ga je weer op zoek naar de volgende activiteit en zo creëer je nog meer onrust en gaan we nog meer activiteiten in ons leven inruimen waardoor we uiteindelijk, geheel ontevreden, doodmoe en gedesillusioneerd steeds maar in dat muizen rad blijven draaien. Want we willen ons bewijzen; “ontspannen en niks doen is voor losers en daarmee bereik je niks”. Dat is de algemene instelling en tegelijkertijd een grote valkuil voor driekwart van de mensheid. Als je altijd op weg bent naar geluk ruil je het heden in voor een fantasie die je allang had kunnen bereiken als je nou eens eindelijk een keer had stilgestaan bij hetgeen je allemaal al hebt (bereikt).En waar gaat het om? Je bewijzen voor de buitenwereld? Het laten zien van: kijk eens wat ik allemaal heb, kan, doe, wie ik ken, waar ik heen ga? Het hebben van een “volle” agenda is het ultieme bewijs tegenwoordig dat je ertoe doet. Ja niet bij mij overigens, ik vind je alleen maar een triest figuur en heb vooral medelijden met je. Ben je bang dat je iets mist? Wat dacht je hiervan; je mist je complete leven als je op die manier blijft doorgaan. Wij, BIJ MIJ THUIS DUS, plannen heel bewust een weekend per maand waarin we dus niks afspreken. Een heel weekend waarin last minute wordt beslist wat we doen en hoe we invullen. Is dat lekker wat lummelen, heerlijk, is dat last minute ergens heen? Ook prima. Maar geen planning. Mijn hele week ren ik al op een ritme en bewust geplande activiteiten. Ik ben moeder en moet wel een schema hanteren anders krijg ik niks gedaan. En in dat schema zit ook heel bewust wat ontspanning in. Ik ga niet vertellen hier hoe mijn dag eruit ziet maar toen ik nog (meer dan) fulltime werkte voor een baas en geen gezin had, dacht ik serieus dat ik het druk had. Oke, ik had andere prioritieten en activiteiten, de rest laat ik in het midden. Doordat we massaal constant “aanstaan” is ook spontaniteit of een onverwacht bezoekje van iemand echt een drama geworden. Ondenkbaar dat je even spontaan ergens langs kunt gaan want de ander schiet gelijk in de stress. Waar onze ouderen verlegen zitten om een bezoekje zijn de jongere generaties niet zo’n fan ervan. Nog niet.Social Media:Toch zouden we er goed aan doen ons leven wat minder te laten bepalen door wat anderen denken, zeggen en allemaal doen van welk we onder andere "ongewild" deelgenoot worden gemaakt door sociale media. Acht van de tien dingen die je er ziet zijn totaal niet belangrijk, niet eens leuk en brengen eerder onrust en een ongelukkig gevoel met zich mee dan dat het je vrolijk maakt. Oké, behalve de kattenfilmpjes dan. Die blijven hilarisch. Maar duik je eenmaal in een van die posts, voordat je het weet ben je tien minuten verder. En wat heb je dan gezien wat bijdraagt aan je dag? De tijd glipt als zand tussen je vingers door, verknoeide tijd. Gemiddeld wordt zo, inmiddels, meer dan drie uur per dag letterlijk verspilt aan die onzin, dan is het toch zeker geen wonder dat we ons werk niet meer gedaan krijgen? En dat we druk voelen omdat we weten dat we eigenlijk in die tijd wel al het andere werk hadden kunnen doen dat nu nog steeds niet af is. En ook nog tijd over om te ontspannen.En dan hebben we nog de FOMO, wat social media veroorzaakt. Twee lieve ladies die mij hierover onlangs vertelden. Ze waren (bewust) de drukte ontvlucht maar het idee dat ze iets misten stak kort de kop op. Dus ze keken maar niet meer op Insta of Fb. Maar alles wat ze zagen op Sociale Media was een split second van het leven van iemand. Het wordt echter allemaal dusdanig in elkaar gezet dat het lijkt of men ik weet niet wat voor een fantastisch event heeft meegemaakt tijdens jouw bewust gekozen afwezigheid. En tijdens die afwezigheid een ontspannen activiteit hebt gedaan welke onder de eindstreep veel waardevoller is dan die filmrol aan bonte foto’s op FB en Insta. Sociale Media; op lange termijn kan deze overprikkeling tot chronische stress leiden. En chronische stress brengt weer allerlei andere gezondheidsklachten met zich mee. Dus wees alert. Ik heb hierin maar één goede raad; Ontspan, zonder je phone. Dat is zo goed voor je hersenen, je bent je zo bewust van jezelf op dat moment. Ren er niet van weg. Na een rustmoment ben je weer in staat om de hele wereld aan te kunnen voor de komende uren. Zie het als een aanvulling en niet als verloren tijd.En geniet….Volgende blog zal ik iets dieper ingaan op dit onderwerp. Ik wens je een fijne dag toe met hier en daar wat opklarende ontspanmomenten. Al is het maar een korte ademhalingsoefening. LiefsTamara

Regelmatig kaart ik wel eens aan dat het nooit te laat is om een nieuwe start te maken. Ik hou mij vooral bezig met voeding maar ook op ander gebied is dit belangrijk. Daar hoort ook bij dat je iedere dag, ieder moment van de dag die beslissing kunt maken. Andere voeding, andere benadering van een situatie, tot 10 leren tellen, kort lontje een beetje langer maken, dat soort dingen. Hoe moeilijk het soms ook lijkt, zeker gezien de huidige berichten die ons van alle kanten bereiken over de nieuwste opperkleuter die ze het stuurrad van de wereld hebben overhandigd. Liever terug naar deze speldenprik op de Aarde. Nieuwe start, iedere dag, is dat mogelijk? Ja, uiteraard, al zal het voor iedereen een andere uitdaging betekenen. En wanneer je nu denkt; ja jij hebt makkelijk l*llen, bij jou gaat vast alles vanzelf! Misschien wel maar misschien ook niet. Ook ik heb mijn dagelijkse innerlijke strijd en best wel baaldagen die even niet zo goed uitkomen, waarbij ik liever in bed was blijven liggen, wat dus in mijn geval echt geen optie is, want gezin dus zorgtaken. Tenzij ik word geveld door griep, dan is er even niks meer. En ja, ook ik wring mij in bochten waarbij ik af en toe denk: hoe ben ik hier in godsnaam terechtgekomen? Ik wil dit niet. Maar tegelijkertijd is het toch ook wel mijn keuze om op dat moment daar te zijn. Want het is een gevolg van eerder genomen beslissingen. "Jaja, en waar heb jij dan zo'n problemen mee?", zul je denken. Dat kan van alles zijn. Daarvoor ben ik, en ook jij, een mens. Iedereen is op dat gebied een ervaringsdeskundige in last en beklag. Het wordt echter pas problematisch wanneer je blijft hangen in een negatieve sfeer. In een emotie die jij je aanpast en het gedrag dat daaruit voortvloeit. Je baas is een lul, de school van je kind is waardeloos, andere mensen kunnen niet rijden, je auto doet wat hij wil, je wordt nooit gekozen/gebeld/gevraagd voor….zelf invullen, anderen zijn het de schuld dat jij…zelf invullen maar als bijvoorbeeld; dat jij je werk niet goed kunt doen, je werkstuk niet af is, je verkouden bent geworden (ja echt) iets kapot is gegaan, je te laat bent enzovoorts. Voel je hem? Dat heet de slachtofferrol. Ik zeg ook altijd voor de grap tegen mijn man; “Jij bent dat schuld!” wanneer bij mij iets niet lukt. Maar dat is natuurlijk niet zo. Gelukkig is hij zachtaardig van karakter en kan hij dat grapje iedere keer weer verdragen. Dus het ligt ook aan je karakter en hoe je ooit hebt geleerd ergens mee om te gaan. Dat is ook lastig, want als ouder nr. 1 bijvoorbeeld altijd tegen jou heeft gemopperd over ouder nr. 2; - moeilijk, bot, lastig, egoïstisch, afwezig enzovoorts- dan wordt deze persoon negatief afgeschilderd en dan is er een gerede kans dat jij waarschijnlijk hetzelfde ervaart of ziet. Je moet sterk in je schoenen staan om een gedrag of mening niet over te nemen. De kunst is om in staat kunnen zijn om de emotie van die ene persoon te begrenzen tot hun eigen pijn. Het is namelijk niet jouw pijn. Je wordt er alleen steeds mee geconfronteerd.

Een paar gouden tips die bijdragen aan jouw maatschappelijke welzijn:1. Houd je vooral met je eigen zaken bezig en probeer niet de controle te hebben over wat anderen doen, denken en zeggen. 2. Schep geen hoge verwachtingen van anderen. Dat jij een ander voor alles bedankt of overal bij betrekt, is mooi. Maar verwacht niet dat een ander is uitgerust met dezelfde dosis fatsoen die jij in je hebt. 3. Wees dankbaar voor hetgeen je hebt.4. Je mag er gerust van uitgaan dat het leven komt zoals het komt. Zaken forceren omdat het niet snel genoeg gaat volgens jou of volgens de maatschappelijke maatstaven is het perfecte recept voor mislukken. Dus wees geduldig, je kunt niet meer doen dan je best naar eer en geweten. Ik spreek uit ervaring!5. Ga niet gelijk op de achterste poten staan als iemand kritiek geeft. Laat het bezinken en reageer wat minder vaak op situaties.  Ook hier, ervaringsdeskundige.6. Wil niet alles weten van iedereen en stop ermee anderen alles te vertellen wat je bezighoudt. Men zit niet te wachten op een oneindige stroom aan info waar ze niet naar vragen. Wat boeit een ander nou wat de buurvrouw van de werkgever van de man van jouw collega allemaal doet? Deze bulk aan info boeit niet tenzij men ernaar vraagt. Ben je zelf de buurvrouw in kwestie kan het wel interessant zijn natuurlijk (;-)maar dat terzijde. 7. Luister niet te veel naar roddel en achterklap. Het is niet netjes, je weet niet of alles wat je verteld wordt waar is en het draagt niet bij aan jouw welzijn. Oké, ik geef toe, soms zit er iets sappigs tussen wat, nou ja, leuk/grappig/onthutsend, of zelfs heel handig is om te horen en men zegt dat een milde vorm van roddel bijdraagt aan sociale contacten, nouja, misschien en tot een bepaalde hoogte. Maar breng een ander geen schade toe met je gezwets. 8. Wees zuinig op de vrienden die je hebt maar kies ze wel zorgvuldig. Echte vrienden staan open voor commentaar maar durven anderzijds jou ook te vertellen wanneer ze iets dwarszit over wat je doet of zegt. Zij die jouw furie en grillen durven trotseren zijn het waard vrienden genoemd te worden.Iets anders nu, een paar weetjes over je lichamelijke welzijn.Verteringsduur (in de maag) diverse voeding. kip/gevogelte: 2 - 3 uur.eieren: 30 minutencashews:  2-6 uuramandelen: 2-3 uurwortel: 50 minutenwatermeloen: 20 minutenwater: 5 minutenaardappelen: 60 minutenappel: 40 minuten.Spoiler; de totale vertering, dus van mond tot kont duurt tussen de 24 tot 48 uur. Dus je frietje van 1 uur geleden, waarna je heftige buikpijn kreeg en je moest rennen naar de plee? Die ligt niet dan al in de wc-pot zoals wel eens wordt beweerd. Onmogelijk. Dat is zeg maar simpel uitgelegd, alleen een seintje van je maag aan de darmen geweest dat iets heftigs aankomt en dat er plaats moet worden gemaakt…”Hallo?! Het eten van gisteravond moet eruit! NU!”Sla eens een dag over met vlees. A.U.B. Ik vraag niet van je om vegetariër te worden (al is daar niks mis mee) maar het eten van iedere dag vlees draagt NIET bij aan je gezondheid. Bind in op sterk bewerkte voeding en ja dus ook op de vegetarische schnitzels et cetera. Er zitten te veel stoffen in die het menselijk lichaam niet natuureigen zijn. Dus waarom zou je het nemen? Ik zeg maar altijd zo, als mijn zoon (8 jaar) het etiket niet volledig kan lezen en begrijpen dan laat ik het maar liggen. Wil je een echte goede start maken in de ochtend? Eet dan eens een warm ontbijt! Of een ontbijt dat met warmte bereid is, zoals havermoutpap of bijvoorbeeld de couscous salade van de dag ervoor. (met gegrilde groente, Yummie) gegarandeerd dat je tot aan de lunchtijd geen hongergevoel hebt.En echt, serieus, stop met elke ochtend yoghurt op een lege maag. Eet dat liever in de middag, als het per se moet. Als laatste tip: drink geen glas water gelijk na je maaltijd en het liefst ook niet gedurende je maaltijd. Het verdunt de verteringssappen in je maag en maakt het zo moeilijker om je maaltijd goed te verteren.Zo dat was het voor nu. Ik wens je nog een mooie dag.Liefs Mara Vé  

In deze BLOG vertel ik je kort over vetten. Gehaat & geliefd, een groot taboe voor veel mensen, want aan de ene kant nog altijd de overtuiging dat vet dik maakt, ongezond is en de grote veroorzaker is van slecht cholesterol en aan de andere kant een smaakmaker, een energiegever en beschermer.Ik wil een hele grote lans breken voor vet. Door mijzelf zeer geliefd bij het bereiden van maaltijden zoals enkelen van jullie weten en dan vooral in de vorm van roomboter (of Ghee), kokosolie en olijfolie. Wat mij betreft ook de enige drie die in de keuken horen te staan. Maar waarom gebruik ik het? En ben ik dan niet bang voor het dichtslibben van mijn aderen? Nee, ben ik niet en in deze blog ga ik je precies vertellen waarom.Vetten hebben een legio aan functies. Niet in de laatste plaats natuurlijk, dat het een energieleverancier is. Je hebt (meervoudig) onverzadigde vetten en verzadigde vetten. De verzadigde vetzuren zijn vooral bedoeld als energiebron. Je hebt ze niet per se nodig vanuit voeding omdat je lijf ook verzadigde vetzuren kan aanmaken vanuit koolhydraten. Echt, klein wondertje hoor, dat menselijk lichaam. Maar het is natuurlijk wel een smaakmaker en het zorgt voor een sneller verzadigd gevoel. Oorspronkelijke functie van vetten; het dient als energie voorraad voor barre tijden want zo is ons lichaam nog steeds ingesteld. In de oertijd hadden we namelijk geen koelkast en diepvries of een voorraadkast met zakken chips, koek en snoep. Toen moest je nog op pad voor je voedsel (dus niet naar de supermarkt) en kon je een vetreserve wel goed gebruiken, voor het geval de vangst of verzameling wat karig uitviel, even op zich liet wachten of eenvoudigweg niet haalbaar was die dag, of zelfs die week (mijn hemel). Vet is ook een bouwstof voor celmembranen, hormonen en prostaglandines (oftewel de signaalstoffen) die je nodig hebt voor het reguleren van processen in je lichaam zoals ontstekingen, pijn, koorts en bijvoorbeeld bloedvatenvernauwing. Ze transporteren ook de door vet oplosbare stoffen zoals vitamines A, D, E en K. Vetzuren die als vetweefsel worden opgeslagen dienen als bescherming van je organen, tegen kou en stoten. Je hebt vetzuren ook nodig om je darmen gezond te houden en om je eetlust en je gewicht onder controle te houden (echt waar!) Kortom, het is niet zo zwart-wit als men ons wil doen geloven; dat vet ongezond is, dat je het moet vermijden, en per definitie de veroorzaker is van een slecht cholesterolgehalte. Maar het betekent ook niet dat je een half pakje roomboter per dag kunt slijten.Kijk, vet heeft een heel groot voordeel als het op voeding aankomt; nogmaals, het verzadigt en die verzadiging zorgt ervoor dat je op tijd kunt stoppen met eten en indien de juiste vetten zijn gebruikt, je ook niet snel de behoefte hebt om binnen het uur weer wat te eten. Herinner je je nog mijn blog over calorietellen, en de onzin daarvan? Lees hem anders hier nog maar eens terug. Natuurlijk zijn er pro’s en anti’s tegen vet maar naar mijn mening is een hele grote ‘anti’ pure bangmakerij voor een verhoogd cholesterol  - en daardoor verhoogde kans op hart- en vaatziekte- waardoor aan de medicijnen wordt gegaan en dit alles dan veroorzaakt door vet?! Cholesterol is een onderwerp waar ik een andere keer over wil schrijven maar het is allang ontkracht dat het eten van vetten dé (enige) boosdoener is van hart- en vaatziekte. Een goed voedingspatroon omvat vooral variatie. Want je hebt diverse vetten hard nodig en die alleen maar uit diverse voedingsmiddel te halen zijn. Denk bijvoorbeeld aan Omega 3, 6 en 9. Ja, dat zijn ook vetten!Omega 3, tja, dat is wel een puntje van aandacht. De meeste mensen (in Nederland) hebben een tekort hieraan. We eten namelijk te weinig zee voedsel wat een rijke bron is van Omega 3. Want waar zit het in? Vis, schaal- en schelpdieren en ook zee groenten zoals zeewier en algen (jippie voor vegetariërs). Maar het komt ook voor in wild vlees en in gras gevoerde dieren. Niet in vlees uit de bio-industrie, of in ieder geval, nauwelijks.Omega 3:- werkt ontstekingsremmend, - is goed voor je hart en hersenen, - heel belangrijk voor zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven. - goed voor je immuunsysteem- je bloeddruk- je spierfuncties. Zoals je ziet, een behoorlijk positieve optelsom van de eigenschappen van Omega 3, EEN VET(zuur). Omega 6 is een meervoudig onverzadigd vetzuur waarvan we zelden een tekort hebben want dit bevindt zich in noten, zaden, vlees, eieren en plantaardige oliën. Er zal altijd wel één of twee in dit rijtje staan die je zelf eet. Zelfs voor een vegetariër zal dit geen probleem vormen. Omega 6 is belangrijk voor normale groei en ontwikkeling bij opgroeiende kinderen. Dat komt doordat Omega 6 linolzuur (essentieel vetzuur) bevat, dat we niet zelf kunnen aanmaken maar uit voeding moeten halen. Daarnaast is Omega 6 ook belangrijk voor je immuunsysteem.Omega 9 is een enkelvoudig onverzadigd vetzuur en onmisbaar voor je celmembranen. Je zou je kunnen voorstellen dat wanneer je geen omega 9 vetzuur binnenkrijgt je gezondheid daaronder zal lijden. Via de celmembranen is een cel in staat alle belangrijke stofjes op te nemen en weer uit te scheiden. De meest bekende bron van Omega 9 is olijfolie. En verder vind je het in koolzaadolie, pindaolie, saffloerolie, olijven, avocado en noten.Dan last but not least een vet waarvan ik zeg: tja, jammer maar helaas. Ik heb het dan natuurlijk over TRANSVET! Transvet is zowel in natuurlijke als in onnatuurlijke voeding te vinden en gek genoeg een onverzadigd vet. Transvetten zijn niet zo goed voor je gezondheid. En hoewel het ook in natuurlijke bronnen voorkomt (wat het allemaal ongelooflijk tegenstrijdig maakt, ik weet het) is dit helaas een feit. Natuurlijke bronnen van transvet zijn vlees, zuivel en roomboter. Niet getreurd, zoals ik al zei; je eet per slot geen half pakje roomboter per dag. En het is ook beter om niet iedere dag vlees te eten. En dat meen ik serieus. De onnatuurlijke transvetten vind je in margarines, frituurvetten, bak- en braadvetten, in gebak, koek, en ja, zelfs snoep (in combinatie met suiker sowieso funest). De processen van industrieel transvet zijn wel verbeterd maar ondanks alles blijf ik zeggen, zowel op vlees en zuivel als op koek, snoep et cetera: eet met mate!Tot slot:Zoals je wellicht hebt opgemerkt zijn vetten in veel bronnen aanwezig. Het is daarom wel aan te raden om voor jezelf goed op een rij te zetten wat je op een dag eet. Eet je bijvoorbeeld graag noten; niet meer dan een hand(je)vol. Eet je later die dag ook nog een lunch met avocado en zalm, wordt het al gauw dubbelop, en ’s avonds een eitje bij gerecht? Probeer de dosering te begrijpen en dan kom je al en heel eind. Het kan allemaal maar het is wel keuzes maken per dag. Nou, daar ben je dan vet mee hè, dit verhaal....Fijne dag nog, Liefs,Tamara

Nou, het heeft even geduurd maar daar ben ik weer. Alle kerstborrels- en andere feestdrukte is achter de rug.We zijn inmiddels al bij de 10e dag van het nieuwe jaar 2025, gearriveerd, midden in een dik pak sneeuw, althans, in het uiterste zuiden van Nederland. En ik geniet, vooral ook omdat ik zoonlief zie genieten van dit weer. Ik hoop dat iedereen het afgelopen jaar (redelijk) positief heeft kunnen afsluiten of in ieder geval het nieuwe jaar met een frisse blik aanschouwt. Zoals de meeste van jullie weten ben ik geen mens van de goede voornemens in het nieuwe jaar omdat ik van mening ben dat je iedere dag, ieder uur en elke minuut van het jaar kunt starten met “goede” voornemens, een draai aan het leven geven, dingen anders willen aanpakken.Afgelopen jaar was voor mij in ieder geval een jaar van nieuwe inzichten. Het begon met een knispervers diploma van een studie waarbij ik ook weer mooie nieuwe mensen heb ontmoet. Daarna de eerste aanloop naar een praktijk, met ook al wat cliënten. De start van een samenwerking met andere (zorg)professionals, een prachtig nieuw kantoor op loopafstand van thuis van waaruit ik verder bouw aan mijn toekomst, aan mijn droompraktijk en waar ik vanochtend in alle vroegte eerst een stukje van een nieuwe training heb gevolgd en nu hier aan een blog voor jullie werk, over voeding uiteraard. Maar eerst nog even dit blog schrijven, hoe ik inzichten verkreeg, die er op hun beurt ervoor zorgden dat ik mag loslaten wat niet goed voelt voor mij. En dat omvat alles wat geen mentale verrijking maar ergernis geeft, ook een tip voor jou; dat mag je loslaten. En dat laat je los op het moment dat je inziet dat het de trigger is geweest die je nodig had om verder te komen in het dagelijkse (privé) leven en op professioneel gebied. Want hetgeen je irriteert in je dagelijkse leven is hetgeen waar je verbeterpunten nodig hebt en in actie moet komen. Zo kom ik steeds op een punt op het moment dat ik bijvoorbeeld vertel over gezondheid en voeding en de effecten van… maar welke door enkelingen wordt weggezet als belachelijk, onhaalbaar, ongezellig, niet logisch, juist verkeerd enfin; als iets dat nergens goed voor is. Ik laat ze want ze zijn onbereikbaar voor mij geworden en dat is prima. Tegenwoordig denk ik dan: “en door!” Dat komt natuurlijk ook door de blogs die ik schrijf, welke ik constant bijschaaf, schrap, aanvul. Ooit begon ik ze op een ander kanaal als een soort dagboek, nu is de opzet en inhoud veranderd naar gezondheidsblogs. Dat vind ik persoonlijk een win-win situatie. Ik schrijf over voeding, jullie maken kennis met mijn stijl. En echt heel soms sluipt er nog wat tussendoor in de blog waar ik mee zit, maar het meest ernstige schrap ik lekker weer en heb ik ondertussen toch van mij afgeschreven. En omdat ik ook maar een mens ben en geen robot; wellicht heb ik toch wel een goed voornemen voor dit jaar, al ben ik daar vorig jaar mee gestart. Let op; Meer structuur toevoegen in mijn agenda. Want ik ben in mijn hoofd een enorme chaoot waardoor ik wel 10 dingen tegelijk doe en het overzicht steeds dreig te verliezen. (Ik treed hierover niet in details, haha) Nou ja, ik verloor tijd maar dat is nu verleden tijd, want inmiddels ben ik al hard op weg om wel rust en ruimte te creëren door de structuur. Tip: chaos kan ook ‘ziekmakend’ zijn vanwege de onrust die het veroorzaakt. Werk hieraan en je zult zien dat de dag zomaar ineens een stuk luchtiger lijkt.Dat gezegd hebbende wens ik jullie een fijne en rustgevende dag, ondanks werk, huishoudelijke beslommeringen enzovoorts. Liefs,Tamara ps. Mijn teksten zijn origineel en niet door Chat Gpt, of andere Ai in elkaar getoverd.  

Koolhydraten, wat zijn ze precies? Wat doen ze voor ons en waarom staan we er eigenlijk zo vijandig tegenover? Om daar een beetje beeld van te krijgen raad ik je aan om deze blog te lezen.Suiker, koolhydraat, glucose = brandstof = energie. Dat is een klein beetje de volgorde waarin je moet denken. Koolhydraten zijn er in verschillende vormen en ze zijn niet allemaal ongezond. Laat ik dat vooropstellen. Koolhydraten komen voor in plantaardige voedingsmiddelen zoals wortelen, knollen, bollen, bladeren (diverse slasoorten), vruchten en zaden. Dit zijn de cellulaire koolhydraten, even onthouden!Verder zijn er natuurlijk de zoetstoffen, zoals suiker, honing, agave- ahorn- en dadelsiroop, los van de zoete smaak die je met een vrucht zou kunnen bereiken, denk hierbij aan banaan of sinaasappel die gebruikt worden om gerechten op natuurlijke wijze een zoetere smaak te geven.Dan hebben we nog; graan, aardappelen en rijst die koolhydraten bevatten en dat zijn de acellulaire koolhydraten, ofwel: liever niet (regelmatig) eten. Waarom? Omdat deze de “slechte” darmbacteriën voeden en zo onder andere laaggradige ontsteking veroorzaken. Deze groep koolhydraten wordt ook snel in de bloedbaan opgenomen en zorgen zo voor een piek in de bloedsuikerspiegel. Wat is nou precies de functie van een koolhydraat? Nou, het levert energie en het functioneert als voedingsbodem voor onze darmflora. Koolhydraten zijn voedingsstoffen die we moeten verdienen! Zo, het is eruit. Je moet er werk voor verrichten alvorens je er “recht” op hebt.  Want een teveel aan koolhydraten betekent eenvoudigweg: gewichtstoename. Wat het lijf niet verbruikt aan suiker/glucose, wordt omgezet in vet en voor later opgeslagen. Ja, helaas, mooier kan ik het niet maken, wel eenvoudiger om te begrijpen. Om drastisch te bezuinigen op koolhydraten is, met name voor vrouwen, onverstandig. Ook te lang niet eten, dus het overmatig invoeren van bijvoorbeeld intermittent fasting kan negatieve effecten hebben omdat vrouwen zeer gevoelig zijn voor hormoonschommelingen et cetera. Maar dat nu terzijde want we hebben het vandaag over de koolhydraten. Koolhydraten = energie; deze heb je nodig om je dag door te komen, evenals de eiwitten en de vetten. Echter, bewerkte suikers en acellulaire koolhydraten zijn koolhydraten van de variant die je liever niet wilt binnenkrijgen. Of eigenlijk moet ik zeggen; waar jouw lijf niet gelukkig van wordt. De enige die je daarmee gelukkig maakt is je beloningssysteem, dat kleine centrum in je hersenen. Bij het nuttigen van suiker komt er dopamine vrij, de Snelle Jelle onder de neurotransmitters, die je kortstondig gelukkig maakt. Maar vooral; verslaafd. Hetzelfde geldt voor schermpjes, et cetera, daarover meer in een ander blog! Helaas is onze moderne voeding tegenwoordig verstokt met acellulaire koolhydraten en andere “snelle suikers” waardoor we en masse ongezond leven. Een teveel aan (slechte) suiker veroorzaakt laaggradige ontsteking, dat weer allerlei andere symptomen/klachten met zich meebrengt. Vermoeidheid, lusteloosheid, opgezette buik (kan veroorzaakt worden door de Candida bacterie, die heel erg van zoetigheid houdt) jeukende huid, hoofdpijn, overgewicht.In het kort:Maar hoe komt het nou, dat als je koolhydraatrijk eet, slecht vet verbrandt? Wanneer je veel koolhydraten eet, maakt je lichaam gebruik van koolhydraatenzymen. Deze enzymen zijn als het ware kleine schaartjes die voor de vertering van de koolhydraten zorgen; je systeem is druk aan de gang met de vertering van koolhydraten want koolhydraten verteren komt voor alles. Daarmee daalt het aantal enzymen dat voor de vetverbranding zorgt. En wat je niet gebruikt, verlies je. Dus de vetverbranding dooft.Je lichaam verbrandt op dat moment geen vet maar koolhydraten en dan komt nog het volgende; alles wat te veel aan koolhydraten binnenkomt (dat je niet verbruikt omdat je bijvoorbeeld veel zit) wordt omgezet in vet en opgeslagen. Huppakee, weer een onsje erbij (ja echt) en nog steeds staat die vetverbranding niet aan. Nee, en je lijf zeurt weer om die suikers (zucht, vicieuze cirkel, want “verslaafde “darmbacteriën) en we eten dan maar weer een frietje, boterham, pastabordje, rijst met zoete kip, een reep, ja ook de “gezonde reep” zit bomvol met suiker, chips enzovoorts…en…en…en. HONGER, weet je nog, mijn vorige blog. Een tekort aan micronutriënten.De complexiteit van de industrie en farmacie:Ik kan je er zoveel over vertellen maar het liefst schrijf ik erover, ben ik eerlijk in. Het menselijk lichaam is een interessant "bedrijf". En ergens ook  heel simpel te onderhouden. Maar er wordt grof geld verdiend aan onze (on)gezondheid. We worden ziek gemaakt door de complexe samenwerking van industrie (= bewerkte voeding) en de farmacie. Onze zorgkosten stijgen ieder jaar weer en nu is ook nog de overweging of het mogelijk is een afslankpil in het basispakket te krijgen. En bij dat bericht valt mij niks meer in. De snelle oplapper die geen duurzame oplossing biedt. Ja hoor, laat heel Nederland maar meebetalen voor nog een farmaceutische (chemische) schijnoplossing. Maar om preventief te werk te gaan, daar denken we niet aan. Daar verdienen we geen geld mee. Nee, het kabinet snijdt juist in die aanpak, en maakte een paar jaar geleden zelfs groente en fruit nog duurder. De aanpak is ook te kort door de bocht, de Schijf van Vijf gaat jou niet helemaal helpen met al die bewerkte graanproducten (snelle suikers) en margarines (transvetten en dus Omege-6 = ontstekingsbevorderend) die ze als beste keuzes voorschrijven. Ik kan er best boos van worden maar dat vind ik zonde van mijn energie. Liever wil ik mensen die serieus een patroon willen doorbreken ondersteunen en aan de arm meenemen. Nog niet alles is verloren. Want de grootste sleutel en kracht zit bij jou. Het doorbreken van je patroon. Het inzicht krijgen waar het misgaat. Een uitzonder daargelaten die overgewicht hebben, veroorzaakt door medicamenten. Ook daar zit veel pijn en leed en zet veel druk op de samenleving. feitjes:- Over het algemeen geldt: mensen die overdag heel actief zijn (in beweging) hebben meer behoefte aan koolhydraten (snelle energietoevoer) dan mensen met een zittend beroep. - mannen hebben meer koolhydraten nodig dan vrouwen.- 40 tot 70 procent van je dagelijkse energie-inname bestaat uit koolhydraten.- voeding is maatwerk!- als je in het begin behoorlijk intensief bezuinigt op koolhydraten is dat helaas geen vet wat je verliest maar voornamelijk vocht. - eet voedzaam en niet meer dan je op een dag verbruikt.Tip: laat eens 7 dagen de snelle suikers links liggen. Daarmee bedoel ik: geen koekjes, geen snoepjes, geen tarwebrood, geen witte pasta’s en witte rijst, geen aardappelen, geen frisdranken en dus ook geen siropen. Er zijn uiteraard meer voedingsproducten die hieraan toegevoegd kunnen worden maar laten we klein beginnen.  Tja en krijg je honger? Drink dan twee glaasjes water. Succes ermee!Mara Vé

Een begrip waarvan je mag stellen dat het vaak verkeerd wordt uitgelegd en vooral op onjuiste wijze wordt bestreden. Waarom dat is zal ik je in deze blog uitleggen.We kennen ze allemaal wel, de calorie tellers. Evenals alle diëten enzovoorts die als hoofddoel hebben goudgeld te verdienen aan de verkoop van gebundelde informatie (boeken) die je dagelijks aan het tellen van calorieën zetten, speciale repen om je stoelgang te “bevorderen”, shakes, poedertjes, pilletjes en spuitjes die je hongergevoel moeten remmen. Maar goed, ik zeg altijd calorieën tellen heeft niet per se iets met voedingskunde te maken. Een kunde is het wanneer je weet waar je voeding vandaan komt, of het natuurlijk is en wat het lijflijk met je doet of wat het voor je kan betekenen. Geen enkele quick-fix leert jou dat ene ding dat zo belangrijk voor je gezondheid is, namelijk gezonde keuzes maken, de juiste voeding kiezen zonder dat je een hongergevoel hebt. Leren omgaan met het aanbod en het bereiden van zoveel mogelijk natuurlijke voeding (mensen voeding) en niet alsmaar te zwichten voor voedingsproducten uit de fabriek. Je bent niet wat je eet maar wel wat je opneemt. En natuurlijk heeft voeding een energetische waarde die wij uitdrukken in een calorie. Maar een calorie uit vet is van een heel andere categorie dan een calorie uit koolhydraten of eiwitten. En in deze drie categorieën, V, E en K zitten ook nog eens verschil. Waar je het koolhydraat vandaan pikt- is het van een echte banaan (natuurlijke voeding) of een bananensnoepje (fabrieksvoeding)- maakt een wereld van verschil. Toch bevatten ze beide koolhydraten (= suikers).Wat deze drie (V, E en K) verder met elkaar gemeen hebben is dat ze allemaal macronutriënten zijn. We hebben ook micronutriënten nodig om te overleven. Dat zijn alle vitamines, mineralen en spoorelementen. Ze zijn essentieel om te overleven en toch hebben we grote tekorten hieraan. Wat is er dan aan de hand?Omdat we zoveel gefabriceerd voedsel binnenkrijgen- een overschot aan macronutriënten- krijgen we maar weinig vitamines en mineralen binnen. Omdat deze wel veel in natuurlijke voeding aanwezig is maar heel weinig in bewerkte voeding. Bij een hongergevoel vraagt ons lichaam eigenlijk om de micronutriënten aan te vullen. Echter leven we in een wereld van even snel een chocoreep, instant-soep, cola, ijs, chips, pizza enzovoorts om de honger te stillen en hop, weer extra vulling die binnenkomt met heel weinig echte voedingswaarde en heel veel calorieën. Je hongergevoel blijft, je lijf kreeg niet wat het wilde, en dus gaan we weer iets eten. En zo gebeurt het dat mensen zich chronisch kunnen gaan overeten. Er zit simpelweg geen stop meer op, de vicieuze cirkel ontstaat en dat leidt uiteindelijk tot allerlei (lichamelijke) problemen. We zijn als het ware, door de eeuwen heen, onze intuïtie en het overzicht verloren, ergens onderweg van toen naar nu, de moderne mens. De voedingsindustrie belooft van alles maar uiteindelijk worden we obees, zwak en ziek. En dat wordt dan weer opgelost met een pilletje, een prikje, je krijgt even een opleving en hup, je verzwakt weer. Een nog grotere vicieuze cirkel ontstaat, een schijnveiligheid in de vorm van farmacie gecreëerd. Alle mooie slogans, foto’s en beloftes ten spijt. Laat je niet voor de gek houden. De onnatuurlijke (ziekmakende) calorieën zitten verstopt in de vorm van glutamaat, aspartaam, fructose en snelle suikers waarvan ons lichaam helemaal van slag is geraakt. We zijn daar niet op gemaakt. We hebben meer van gezonde en natuurlijke voeding nodig. En ja, daar horen ook de juiste vetten bij, de schrik van zoveel mensen, want het zou zo ongezond zijn. Ik geef je deze alvast mee; de juiste vetten? Die vind je niet in een pakje margarine, een koek of chips. Door het eten van de juiste vetten raakt je verzadigingscentrum ook beter op peil, je hongergevoel zal beter te bestrijden zijn en ze zijn gewoon heel belangrijk voor onze gezondheid. Door het eten van de juiste samenstelling aan voeding heb je geen calorie-tel-tabel meer nodig.Over de juiste vetten zal ik in een van mijn volgende blogs schrijven.ik wens je nog een mooie dag.Liefs Mara Vé.