De balans! Lange blog ALERT!

Ik mijmer en maak de balans op. Blog ALERT, iets langer dan doorgaans!

Zo tegen het einde van een jaar, weten jullie inmiddels wel, maak ik altijd de algemene balans op van wat goed was, wat beter kan en waar ik geen drol meer aan heb.
Ook maak ik altijd de balans op wat ikzelf goed heb gedaan, wat ik beter kan en waar ik echt geen energie meer in zal steken.
Eerlijk gezegd is het altijd een beetje wedijveren bij het opmaken van die balans. Van alle zaken die goed waren, zij die echt wel beter konden en voor hen die voorgoed baan mogen ruimen wat mij betreft.

De eerste tip die ik jullie vandaag meegeef:
Tip 1:
Doe het ook, kom, maak die balans op en begin nu al en niet pas in het nieuwe jaar. Want nieuwe waardevolle inzichten kun je maar het best gelijk beginnen. Ik ga jullie niet vermoeien met mijn lijst aan do’s & never do ever again. Vandaag wil ik jullie trakteren op een paar mooie voedingstips die je alvast kunt meenemen naar het nieuwe jaar en liefst nu al begint. Ik volg een dame die wat mij betreft een heel helder inzicht geeft, althans voor mij in hoe ik mijn boodschap het beste kan verwoorden aan jullie. Hoe vaak sta ik niet te tralala-en en denk ik achteraf; ze luisteren toch niet. En dat kan om allerlei redenen zijn.

Hoe dan ook, ik heb echt een boodschap en een missie. En ik blijf gewoon doorgaan ondanks de welbekende zuchtjes. Het zou zo mooi zijn als iedereen zo gezond mogelijk kan maar ook wil leven. Om echt op zoek te gaan naar je zwakke momenten, om eindelijk seizoen gericht te gaan eten, inclusief de feestdagen! Dat je je bewust bent hoe vaak jijzelf jouw alvleesklier letterlijk kliert door maar heel de dag te eten! Dat koolhydraten niet je vijand zijn maar dat jouw eetgedrag dat wel is. We zijn zo ver verwijderd geraakt van onze natuurlijke leefwijze, voelen ons belabberd en ongezond maar rijden gerust nog een blokje om voor de grote gele M, want daar “verkopen ze ook salades”! Laat ik je dit alvast verklappen, salades in de vorm van koude rauwe sla en andere rauwe groenten nu in de winter? Laat het! Ik herhaal; stop daarmee! Hooguit wat komkommer en wortel, liefst minimaal halfuur in het zuur gelegen! En die wortels zie ik het allerliefst gegrild, gestoomd, gebakken, als ze maar zacht zijn. Je kunt ze daarna nog altijd koud eten in een vorm van “salades”.  Koude salades van rauwe groente zijn zwaar verteerbaar en afkoelend, terwijl je nu in de winter juist warmte nodig hebt.

Weet je wat ik ‘s ochtends eet met mijn zoon? Wentelteefjes gebakken in roomboter (!) met kaneel, bosbessen en als je het persé wat zoeter wilt een natuurlijk zoet zoals kokos bloesemsuiker of een toefje rietsuiker. Kom op, ben daar niet zo bang van. Ik beloof je dat je de hele ochtend geen honger meer hebt. En natuurlijk zijn daar nog altijd de warme appeltjes met banaan, en de Peren Crumble uit de oven. Deze drie wissel ik af met een doodnormaal maar wel goed- en rijk belegde* boterham in de ochtend. Ja, echt waar. Maar wij (mijn zoon nog niet altijd) eten wel voornamelijk de desem variant, heerlijk gebakken door onze lokale Granny’s Home Bakery waar ik met regelmaat mijn brood ga halen. Heerlijk, gezond, goed vullend en zonder verborgen ingrediënten.

Dan nog zo eens een omelet of zachtgekookt ei met wat gefermenteerde groente erbij, Kimchi of een ander zuurtje, zalig!


Tip 2:
In de avond, bijvoorbeeld couscous (zoonlief en ik) met gebakken en gestoofde groente, zoals courgette (kan nu nog net maar niet te lang meer) paprika, champignons, uien en tomaat (warm is oké), rozijnen en met verwarmende kruidenmix Harissa. Het is heerlijk en ik maak dan zoveel dat ik er zelfs tweemaal lunch van kan eten waardoor ik in de avond niet zoveel meer nodig heb. En couscous gerecht op zich? In een handomdraai gemaakt!

Tip 3.
De gebakken aardappels die ik voornamelijk voor mijn wederhelft maak (hij lust het allemaal iets klassieker, geen couscous- en rijstlover) kunnen koud ook worden gegeten. Dus maak er vooral iets te veel van want ik zal je iets verklappen; ze zijn na het afkoelen veranderd in een superfood, in een perfecte pre-biotica en echte ondersteuning voor je darmen. Weg met die koolhydraten fabels, koolhydraten zijn nodig voor je dagelijkse bestaan, je eet ze alleen hoogstwaarschijnlijk in de verkeerde vorm.

Tip 4:
Zorg dat je bouillon hebt klaarstaan, in de vriezer of in de koeling, vacuüm in een pot maar wel liefst zelfgemaakte. Ja, echt. Heerlijk voor in de ochtend om je dag mee t starten (doe ik vaak op zondag) of tussen de middag als lunch met een broodje erbij.
Hoe maak ik die bouillon?
Recept staat in deze link.

Tip 5:
Brood? Gelieve dit niet droog te eten, hoe vaak moet ik dat nou zeggen? Het beleg op je brood is het allerbelangrijkste en mag royaal. Denk aan allerlei heerlijke smeersels, of kaas als je dat wilt, wel liefst de oude, die bevat meer mineralen en pro biotica (!) brood met avocado, gegrilde groente, kipfilet enzovoorts. Maar ook gewoon lekker dippen in olijfolie, of wat ander vet. Vroeger sopten ze het spekvet ermee uit de pan, nu ja, persoonlijk ben ik daar zelf minder liefhebber van tegenwoordig maar het is een optie.

Brood zonder vet/beleg is funest! Dan is het niet goed verteerbaar. Brood heeft vet nodig. In Italië eten ze het ’s avonds wat brood, niet als opvulling van de dis maar om de saus van hun bord te soppen. De rijk-aan-vet saus, olijfolie et cetera. En wat zeggen ze hier? Nee, ojee ik eet nooit brood, daar word je dik van. Ja, zeker ja, de meesten eten het ook nog eens zonder boter, wat ikzelf nooit heb gekund, ik krijg het dan niet eens doorgeslikt, een soort van natuurlijke reflex. Daarnaast ik heb PDS, dus ik eet wel brood, ik vind het heerlijk, maar niet teveel en met boter!
Brood, daar hoort dus iets bij of tussen. Je eet het brood bij de soep, wellicht de bouillon die je nu vast en zeker voor jezelf gaat maken? Of het wentelteefje, dus brood met ei en boter en kruiden enzovoorts.
Helaas is voor mensen met een bepaald ziektebeeld brood niet gezond vanwege de gluten! Denk aan psoriasis en coeliakie. Mensen met PDS doen er goed aan desembrood te eten en het normale witbrood vooral links te laten liggen.

Dan nog even twee andere puntjes van aandacht:
Vandaag is bekend gemaakt dat artsen zich zeer ernstig zorgen maken over de stijging van obesitas bij minderjarigen. Ik word er een beetje stil van het is ook iets waar ikzelf bijna dagelijks mee bezig ben. Voor een school ben ik een klein programma aan het ontwikkelen hoe je jongeren onder de 16 jaar inzicht kunt geven in hun leefstijl en de gevolgen daarvan op lange termijn. En ook bij mijn eigen kind probeer ik dat zaadje dagelijks te planten, hij is namelijk een onverbeterlijke snoepkont en Bourgondiër in het klein! De overheid moet in mijn ogen voedingsproducenten en supermarkten verplichten met kindermarketing te stoppen en vooral ultrabewerkte voeding voorgoed aan banden leggen! En verder de stok vooral bij preventieprogramma’s leggen. Bewustwording van de gevolgen is hierbij van groot belang.

Verder hebben we als samenleving volgens mij ook last van dit:
Het gras is “altijd groener bij de buren” en zolang je die gedachte niet kunt loslaten en doorgaat met wedijveren wie meer, groter, duurder of slimmer heeft, staat, hangt, zit, loopt, rijdt, woont enzovoorts staat je leven alleen maar in het teken van de shit show die je zelf opvoert. De schijn ophouden en boven je stand leven geeft stress, vreet energie, kost je je goede humeur en bovenal, je gezondheid. In de Middeleeuwen en de eeuwen erna bouwden zogeheten rijke mensen het ene “hoge gebouw” na het andere, de een nog hoger en grootser dan de ander. Een vorm van piemelmeten, echt waar zonder flauwekul, pardon me French. In de huidige tijd is het niet anders alleen gebeurt het nu niet alleen tussen de rijken de Aarde maar is de hele samenleving doordrenkt van dit soort onbehouwen gedrag en op alle niveaus voelbaar. En we worden steeds ontevredener want dat is nu eenmaal het resultaat van meer en grootser en duurder. Rome ging ten onder aan vooral hoogmoed en we zijn met z’n allen hard op weg om niet te leren van geschiedenis maar er zelfs een nog fabelachtiger en bijna niet te geloven hoofdstuk aan vast te breien. Ik heb nog vertrouwen dat het kan goedkomen en ik hoop dat we daar allemaal van mogen meegenieten. Aldus deze vroegere kijker van de Fabeltjeskrant.

Ik heb mijn leermoment in ieder geval dit jaar wel weer ter harte genomen al ging het over een behoorlijk hobbelig pad dit jaar. Hopelijk kan ik wat rustiger vaarwater tegemoetzien. Ik schrijf dit zo alsof het mijn laatste blog is voor dit jaar. Dat weet ik nu nog even niet zeker, het zou wel zomaar kunnen, de dagen voorafgaand aan Kerst zijn bij ons wel altijd in het teken van rustiger aandoen, meer van familie en vrienden genieten, en een beetje gezonde Kerststress eromheen. De maand zit supervol maar ik heb het gevoel dat dit zomaar allemaal op zijn plek valt.

Ik wens jullie een paar prettige weken vol sprankelende lichtjes in deze steeds donker wordende dagen en alvast een mooie kerstperiode.

Liefs

Tamara
Leefstijl Inzicht!